Tunnelvisie...

Zaterdag zijn Jesse en Joost actief geweest op de mountainbike en dat is hard werken als je eerst helemaal naar beneden gaat en dan terug moet klimmen met 'vals plat'. Ondertussen heeft de dutch oven gebrand voor een urenlange bereiding van een traditionele Ragú Bolognese die we bij een prachtige zonsondergang hebben gegeten...

Het was gisteren een vroege zondagmorgen op wijnboerderij Ai Ciuvin; om 6:30 uur liep ik al met mijn camera door de wijngaarden, vergezeld door een enorme haas en boven mij de roofvogels die op zoek waren naar hun ontbijt. De rest van ons gezelschap nog in diepe rust... Toen ik weer terug kwam bij de camper was het grote inpakken al begonnen. We zijn inmiddels professionele 'kampers' geworden en kunnen steeds sneller 'met de zuiderzon' vertrekken. 

Daarna zijn we doorgereisd van Piëmonte naar Ligurië, een weg langs de grillige kustlijn met ongelofelijk schilderachtige stadjes die tussen de rotsen liggen. Onze bestemming  van de dag was de Rivièra Levante, waar we nu op een camping zitten aan de 'Golf der Poëten'... Om daar te komen zijn we door een aaneengesloten netwerk van tunnels en over onwaarschijnlijk hoge viaducten gereisd. Enorme witte bogen op hoge pijlers die elkaar overlappen als een rotonde in het luchtledige met ver beneden ons de daken van de stad Genua. In de ene bocht zagen we aan de horizon de Atlantische oceaan en met de volgende draai van het stuur kregen we een weidse blik op de Appenijnen. Imposant. Voor even leek onze grote camper heel nietig...

Het is wennen... van een 'privé-kampeerplaats' naar een Italiaanse gezinscamping aan zee. Maar dat heeft dan ook wel weer een hele eigen charme; complete families die hun tenten tussen de bomen aaneengesloten opbouwen en daarmee een soort van Napolitaanse binnenplaats creëren. Inclusief de was die tussen de tenten wappert! Nonna en Nonno corrigeren de kleinkinderen die ruzie maken en de vrouwen voeren vurige gesprekken op de klapstoeltjes voor de tent. Taferelen die Fellini zouden inspireren!  

Na het installeren van de camper zijn we meteen op zoek gegaan naar een visrestaurant; mét zeezicht natuurlijk! Krije maakte een foto van het gerecht wat ook Jesse moest 'opereren'... Fritto misto di mare! Het is even 'peuteren' maar het is heerlijk om vis te eten als je de zee ruikt!

Morgen gaan we doen waar ik al zo lang naar uitkijk: een boottocht maken langs de kust van de Cinque Terre. We varen eerst naar Portovenere wat voor mij heel bijzonder is omdat ik hier juist het boek 'Schitterende ruïnes' heb uitgelezen, wat zich grotendeels daar afspeelt. Daarna varen we terug via de vijf kleurrijke dorpjes die tegen de steile rotskust aan zijn gebouwd. Vandaag ga ik lekker lezen onder de acacia; heel toepasselijk... een Napolitaanse roman!

Ciao tutti!