Knoop in je zakdoek...

Samen met Jesse en Krije vandaag de klim gemaakt naar het Castello Scaligero; een kasteel zoals ik ze als kind tekende, met een ophaalbrug en de vierkante torens met brede kantelen. Na de eerste klim konden de trappen van de toren er ook nog wel bij zodat we uiteindelijk konden genieten van eindeloze vergezichten. Aan de ene kant tekenden zich de Dolomieten af en aan de andere kant zagen we onder ons het oude dorp met de brug boven zich. Beneden, heel ver weg onze camper als een klein speelgoedautootje tussen de houten boompjes van een Brio treinset. 

Op de foto de minestrone die we weer op de kolen hebben gekookt... met truffeltortellini. Hier worden ze ook wel nodi d’amore, 'knopen van liefde', genoemd, omdat het doet denken aan een oud ritueel van geliefden hier in het dorp. Zij maakten een knoop in een zijden zakdoek en lieten deze op de oever achter voor ze samen in de rivier sprongen.

Volgens een oude legende woedden er aan het einde van de dertiende eeuw in het noorden van Italië tal van oorlogen. Ook in de regio Veneto, aan de oevers van de Mincio, werd er flink gevochten. 

De soldaten die niet op wacht stonden om het kampement bij het kasteel te bewaken, werden avond aan avond vermaakt door een hofnar die verhalen vertelde. Op een avond fluisterde hij de soldaten het verhaal van twee nimfen in, die door een verschrikkelijke vloek veranderd waren in heksen en voor altijd onder het donkere wateroppervlak moesten leven. Soms werd de vloek verbroken en kwamen de heksen als nimfen het water uit, om te dansen op de oevers van de rivier Mincio.

In de nacht die volgde op dit verhaal, kwamen de heksen natuurlijk uit het water en dansten ze tussen de slapende soldaten door. Slechts één van hen, Malco, werd wakker en zag dit schouwspel. Hij was op slag verliefd op een van de nimfen, Silvia. Hij smeekte haar om bij hem te blijven, maar zij kon niets anders dan terugkeren naar het donkere water. Als aandenken gaf ze Malco een zakdoek met een knoop erin, als symbool van haar eeuwige liefde voor hem. Uiteindelijk konden de twee elkaar niet weerstaan. Ze waren echter niet veilig op het droge, en dus doken ze letterlijk onder.

De zakdoek met knoop lieten ze op de oever achter… Dat gaan wij zondag ook doen als we doorreizen naar Oostenrijk. Een knoop in onze zakdoek leggen als herinnering aan de heerlijke tijd samen in Italië!